James Brown - I Feel Good

η εκδικηση (!) του ονειρου

καποιες φορες θελουμε να πετυχουμε κατι με ολη μας τη δυναμη, καταβαλουμε καθε δυνατη προσπαθεια αλλα..το ονειρο μας οδηγει στη θλιψη, ειτε γιατι δεν το καταφεραμε, ειτε γιατι φανηκε κατωτερο των προσδοκιων μας. σε αυτη τη φαση βρισκομαι κι εγω αυτες τις μερες. τοσο πολυ ταραχτηκα που αρρωστησα..
μου λειπει πολυ το μαθημα μου, αποψε παλι θα εχουν κι εγω δε θα παω..δε θα δω τον αγαπημενο μου καθηγητη..αραγε θα ρωτησε τι μου συνεβη?νομιζω οτι ειμαι κι εγω η αγαπημενη του..
οταν ενας ανδρας αποφευγει να σε κοιταει στα ματια οταν τον κοιτας δεν ειναι γιατι δεν τον ενδιαφερεις το αντιθετο-φοβαται μηπως φανει κατι..

αυτη τη φορα δε θα παω γιατι πρεπει να ξεκουραστω πολυ καλα πριν παρω τις επομενες αποφασεις μου. αν δηλαδη θα συνεχισω απο το νεο ετος η αν θα διακοψω μονιμα.
θα ηθελα πολυ να συνεχισω αλλα με τρομαξε ολη η πιεση που ενιωσα και δε ξερω αν θα το αντεξω, αλλα θα ηθελα πολυ να το καταφερω, να αντεχα ολη την πιεση..

για εμενα που ειμαι παντα πολυασχολη ειναι περιεργο το να μην εχω να κανω τιποτα. φυσικα δεν αντεξα και χθες καθαρισα το γραφειο μου, μαζεψα τα βιβλια μου καπου για να μην τα βλεπω και θυμαμαι το κολλεγιο και αφησα αδεια την επιφανεια για να γεμισει με κατι καινουργιο..ποιος ξερει τι θα ερθει..

ποσα ονειρα εκανα για το κολλεγιο και ποσο το λαχταρησα αλλα..
οταν ημουν ετοιμη να σωριαστω κατω καταλαβα οτι απλα δεν ειχα αλλη επιλογη..
ποια ειναι η καλυτερη επιλογη για εμενα δεν ξερω..
προς τα που να κοιταξω?

γιατι ρε γαμωτο παλι εμποδια?
ψυχραιμια!προεχει η ξεκουραση μου για να επανελθω..

ρε παιδια τυφλωθηκαμε?

σημερα νιωθω καλυτερα, μαλλον υπερκοπωση ειχα..
καλου-κακου ομως το πρωι (βρηκα τη μερα!) πηγα στο ΙΚΑ να κανω καποιες εξετασεις και φυσικα και παλι θαυμασα το ελληνικο δημοσιο.
εκει που περιμενα στην ουρα (εννοειται ειχα κλεισει ραντεβου) ακουω καποιες κυριες να λενε οτι η συγκεκριμενη μικροβιολογος εχει χερι χασαπη!ω ρε μανα μου λεω θα κανω μεταβολη και θα φυγω!καλυτερα να πεινασω παρα να πονεσω. ευτυχως εμενα με ανελαβε η αλλη η ελαφροχερα που πραγματικα ηταν πολυ απαλη και της το ειπα. εκει ομως που εγινε το συμβαν αναρωτηθηκα αν καποιος ελεγχει τους νοσηλευτες και τους γιατρους για το αν κανουν καλα τη δουλεια τους..-παλι αστειακια λεω..
φαντασου δηλαδη τι μπορεινα συμβαινει σε μικρες πολεις και χωρια που ειναι μακρια απο τα αστικα κεντρα και υπαρχουν μονο 1-2 γιατροι το πολυ και ο κοσμος που δεν εχει χρηματα να παει σε ιδιωτικο γιατρο ειναι υποχρεωμενος να αφηνεται στα χερια του καθενος ανεξελεγκτου δημοσιου υπαλληλου-γιατρου..
σε αυτη τη χωρα δεν υπαρχουν διαδικασιες ρε γαμωτο. λειπει η ΠΑΙΔΕΙΑ και οχι τα πτυχια.απο χαρτουρα χορτασαμε.
δεν υπαρχει κανεις να βαλει τον κοσμο σε ταξη στα πιο απλα πραγματα. για παραδειγμα πρεπει να μαθει ο κοσμος οτι πριν ανεβει στο λεωφορειο πρεπει να περιμενει να κατεβουν οι επιβατες που περιμενουν μπροστα στην πορτα, πρεπει να μαθει να μην πεταει τα χαρτια του στο δρομο, να μην κλεινει καποιο αυτοκινητο γιατι ο μαλακας γουσταρει να πιει ποτο τη συγκεκριμενη ωρα στο συγκεκριμενο μερος κι επειδη δε βρισκει χωρο να παρκαρει το αφηνει οπου βρει και ασε τον αλλο να κορναρει και να σηκωνει στο ποδι τη γειτονια.. αυτα ειναι απλα πραγματακια που κανουν τη ζωη μας δυσκολη αλλα γιατι ρε δεν τα καταλαβαινουμε? γιατι ρε μονο το "εγω" μας μας ενδιαφερει? ειμαι κατα του ελεγχου και αγαπω τη δημοκρατια ΑΛΛΑ η δημοκρατια ειναι το δυσκολοτερο πολιτευμα. πρεπει να εισαι πολυ συνειδητοποιημενος για να μπορεις να σεβεσαι τον συνανθρωπο σου.πρεπει να βαζεις ορια στον εαυτο σου ωστε να μην διαταρασσεις τις ισορροπιες, οποτε καταληγουμε οτι το ζητημα δημοκρατια απλα εχει παει περιπατο..
στην επιστροφη διεσχισα την τσιμισκη..ω τι απιστευτη ντροπη!
κατεστραμμενα καταστηματα παντου, τι ειναι αυτα ρε?με ποιο δικαιωμα ρε κωλοπαιδα? ποιον δουλευετε ρε?κανενας εφηβος δεν ηθελε να καψει ουτε να σπασει. να διαμαρτυρηθει ηθελε, να δηλωσει το παρον του, να φωναξει αλλα οχι να καταστρεψει. υπηρξαν ομως καποιοι, αυτοι οι καποιοι που εμφανιζονται απο το πουθενα και αυτο το πηγαιο λαικο αισθημα οργης το μετετρεψαν σε παγκοσμια κατακραυγη εναντιον τους και οδηγησε χθες ιδιωτες στο να βγουν στους δρομους και να σπασουν στο ξυλο τους "επαναστατες" αφου οι αστυνομικοι κρατουσαν σταση αμυντικη..δηλαδη κρατουσαν το πουλι τους αφου αυτο τους διεταξαν να κανουν..
θλιβομαι και τρελαινομαι που ακομη και την αληθινη αντιδραση και το "φτανει πια" παραμορφωθηκε. ανθρωποι κλαινε τις περιουσιες τους, πολλοι θα δηλωσουν μεγαλυτερες ζημιες για να λαβουν μεγαλυτερες αποζημιωσεις και πολυ πιθανο να τις λαβουν, οπως εχει ξαναγινει στο παρελθον, αλλα υπαρχει και κοσμος, υπαρχουμε εμεις που λυπομαστε που γιναμε ρεζιλι σε ολα τα κρατη. τα υποκινημενα κωλοπαιδα βεβηλωσαν το λαικο αισθημα και την αναγκη για εναν καλυτερο κοσμο.
αν δε γουσταρεις το αφεντικο σου ρε μαλακα να εχεις τα αρχιδια να σταθεις μπροστα του και να του πεις "εισαι μαλακας ρε, μας πινεις το αιμα" και ο,τι αλλο πιστευεις γι αυτον και να φυγεις. να μη σε νοιαξει αν θα πεινασεις μεχρι να βρεις την επομενη δουλεια γιατι θα εισαι συνεπης με τις αξιες σου. αλλα το να καταστρεφεις περιουσιες, εστω και κλεμμενες γιατι καποιοι εκλεψαν το δημοσιο χρημα για να γινουν ο,τι εγιναν, αυτο δεν ειναι επανασταση. ειναι η δολοφονια της επαναστασης..
θα μεινει κοσμος χωρις δουλειες ρε γαμωτο και ερχονται χριστουγεννα..γιατι ΠΑΛΙ να την πληρωνει ο λαος? γιατι παλι ο ΟΑΣΘ να κανει απεργια κλπ, ποιος αποφασιζει γι αυτες τις απεργειες? ποιος πληρωνει και παλι γι αυτες?ποσος κοσμος περιμενε στο κρυο με 0 βαθμους το πρωι κι εγω αναμεσα τους για το λεωφορειο?
με 300 δις ελλειμμα που παμε ρε? θα μας γαμησουν τα επομενα χρονια θα μας σβυσουν απο το χαρτη γιατι ειμαστε ξεφτιλες. εχουμε εναν τουριστικο παραδεισο κι αντι να ζουμε με αξιοπρεπεια μεσα απο τον τουρισμο στηνουμε κωλο για μια θεσουλα στο δημοσιο.
ρε παιδια τυφλωθηκαμε?

ειμαστε στο εμεις και οχι στο εγω..

Οταν σκεφτεσαι μονο την κωλαρα σου τοτε τι περιμενεις?
οταν ζεις για να διοριστεις στο δημοσιο γιατι δεν υπαρχουν επιλογες κλπ (οπως σου αρεσει να λες), οταν δε σε νοιαζει το τι κανει η κοινωνια, δεν ενημερωνεσαι, δεν προσφερεις στο συνανθρωπο σου, οταν εισαι ρατσιστης παλιομαλακας και γουσταρεις να πηδας ρωσιδες και βουλγαρες για λιγα ευρω τοτε τι περιμενεις ρε?ποια κοινωνια θες να σε σεβαστει οταν δεν τη σεβεσαι?
οταν παραπονιεσαι για την εξουσια επειδη απλα δε σου δοθηκε ως τωρα, οταν δε ξερεις ορθογραφια και ποτε σου δε διαβασες πραγματικα ενα βιβλιο αλλα περηφανευεσαι για την αρχαια ελλαδα τοτε ρε μαλακα καλα κανουν και σου καινε τον κωλο μπας και ξυπνησεις και καταλαβεις οτι σε αυτο τον κοσμο το να προσφερεις στον αλλο ειναι πιο σημαντικο απο του να αρπαζεις τον ουρανο του. γι αυτο μην κλαιτε, αυτα τα σκατα ειναι δικο μας δημιουργημα..

αδυναμια..

το βραδυ της παρασκευης γυρισα πτωμα στο σπιτι, ειχα μιλησει και με τους μαθητες μου και τους ανακοινωσα οτι θα σταματησω τα ιδιαιτερα. ειχαμε κλαματα κλπ τα οποια τα περιμενα και με στενοχωρησαν..
το σαββατο διαβασα και το βραδυ πηγα για μια μπυρα. την κυριακη ημουν απλα πτωμα. ολη μερα ξαπλωνα, ξυπνουσα και κοιμομουν. ειχα μια αδυναμια η οποια συνεχιζεται και σημερα. φυσικα φοβηθηκα κλπ τηλεφωνησα στο γιατρο μου και εκλεισα ραντεβου για σημερα το πρωι. μου εγραψε καποιες εξετασεις τις οποιες θα κανω την τεταρτη.ολοι μου λενε οτι μαλλον ειναι απο το στρες και στην πιεση..για να δουμε..
ενας ελεγχος δεν κανει κακο. τωρα θα παω στο μαθημα μου αλλα νιωθω λιγο ασχημα που δενε χω ετοιμασει τις ασκησεις μου. δεν πρεπει να ειμαι ΤΟΣΟ τυπικη, ενταξει και τι εγινε αφου δε μπορουσα να κουνηθω τι ασκησεις να κανω?
δεν πρεπει να με πιεζω τοσο πολυ, αυτο πρεπει να το δουλεψω..

τωρα θα μιλησω εγω!

χτες εκτυλιχθηκε μια ακομη εντονη μερα..
μου σταθηκαν ανθρωποι που δεν το περιμενα..
ενιωσαν μεγαλη συγκινηση, βεβαια το κλαμα δεν ελειψε, μεγαλη ενταση
θα συνεχισω τον αγωνα μου με καθε τροπο
κολλεγιου συνεχεια επεται και ο Θεος βοηθος
θα σφιξω τα δοντια και θα προχωρησω γιατι το ξερω οτι μπορω, να ομως που καπου καπου λυγιζω απο το βαρος.
υπαρχουν ανθρωποι, υπαρχουν ανθρωποι!ναι υπαρχουν!
ξερεις τι παει να πει να σου λεει ο ξενος: προχωρα κι αν χρειαστεις λεφτα θα στα δωσω? υπαρχουν ανθρωποι κι ας μη φαινονται παντα.
μεσα απο αυτη τη διαδικασια των 2-3 μηνων καταλαβα ποιοι πραγματικα με νοιαζονται και ποιοι οχι. guess what!εκεινοι που περιμενα οτι θα μου σταθουν απλα δε μου σταθηκαν.. α ρε πουτανα ζωη εισαι ολο εκπληξεις..
ας με αγαπαει ο Θεος και αυτο μου φτανει, ποσο μαλλον να με στηριζουν και καποιοι ανθρωποι.

"σου λειπει το self-esteem", μου ειπε ο director..
εδω θα δειξω τη μαγκια μου, αν την εχω-να κανω κατι απιθανο, πιθανο.
οχι φιλοσοφιες και φουμαρα. εδω με αφοσιωση για να τα καταφερω..

το οτι καποιοι φιλοι διαβαζουν το blog μου και μου στελνουν τα σχολια τους δε φανταζεστε ποσο με συγκινει..σας ευχαριστω παρα πολυ..μα παρα πολυ!

αποψε, θα ανακοινωσω στους μαθητες μου οτι θα σταματησω τα ιδιαιτερα αγγλικων για να αφοσιωθω ακομη περισσοτερο στη μελετη και να εχω και λιγο χρονο για εμενα.ελπιζω να με καταλαβουν..

σημερα θα ειναι μια ομορφη μερα, γιατι υπαρχουν ανθρωποι..ναι υπαρχουν κι αυτο ειναι βαλσαμο σε καθε αγχος και πονο.

εχει λιακαδα σημερα..

ο κυβος μιλησε..

μετα απο σκεψη ημερων, ξενυχτι, αυπνια και απιστευτο κλαμα
πηρα την αποφαση. σκεφτηκα τις εναλλακτικες, εκανα τους συνδυασμους και αποφασισα να με φροντισω και να βαλω τον εαυτο μου ως προτεραιοτητα.
κολλεγιο τελος. θα συναντησω εναν αγαπημενο φιλο το απογευμα, θα του πω την αποφαση μου και αυριο θα το ανακοινωσω και στον director.
χτυπησε κοκκινο η αντοχη μου.
το τι θα κανω μετα, αγνωστο.
δεν εχω ιδεα. βγαινω πιο σοφη απο ολο αυτο. δε θα ξαναπιεσω τοσο πολυ τον εαυτο μου, θα βαζω πιο μικρους στοχους και θα με φροντιζω περισσοτερο.
φευγω με ψηλα το κεφαλι απο μια προσπαθεια που θα με πνιξει αν δε τη σταματησω.
φυσικα ποναω γιατι μαζι με το κολλεγιο εγκαταλειπω και τα ονειρα που συνεδεσα με αυτο αλλα δεν ηταν η καταλληλη επιλογη για εμενα.
τωρα το ξερω.ο κυβος ερριφθη..

το "ελα να δεις"

χτες εγινε το "ελα να δεις"..
οπως το ειχα φανταστει η υποτροφια μου ηταν σε τεραστιο κινδυνο. ημουν γεματη ενταση και στρες και μολις μου το ειπε ο director απλα ξεσπασα σε κλαματα-ποιος εγω που σπανια κλαιω κι ομως δε μπορουσα να σταματησω. οχι βεβαια για να με λυπηθουν αλλα γιατι ηξερα οτι τα εδωσα ολα και παρολα αυτα δε μπορεσα να πιασω τους βαθμους που επρεπε και ο κανονισμος λεει οτι "αποχαιρετα την Αλεξανδρεια (υποτροφια) που χανεις" αφου οι βαθμοι σου ειναι κατωτεροι ασχετα αν εχεις μηδενικο background και το εχεις δηλωσει και ασχετα με το αν διαβασες. αυτο για εμενα σημαινει 1. σταματαω το κολλεγιο 2. παιρνω δανειο καποια χιλιαρικα (αγνωστο πως θα τα ξεπληρωσω) 3. παιρνω ενα μαθημα αντι για δυο ανα διμηνο (αγνωστο πως θα τα πληρωσω..)
εκει λοιπον ηρθα και εσπασα και εγινα κομματια.. δεν μπορουσα να σταματησω

στη συνεχεια ο director ρωτησε τον αλλο μου καθηγητη για την αποδοση μου και του ειπε οτι ειναι απλα εκπληκτος απο το ποσα καλα τα πηγα με βαση το οτι πριν 2 μηνες δεν ηξερα τιποτα..δηλαδη και παλι ειχα καλυτερη αποδοση στο δυσκολο και οχι στο ευκολοτερο.

ειπαμε παρα πολλα φυσικα ξεκαθαρισα οτι δε θελω χαρη απο κανεναν και εγινε απολυτα κατανοητο.
τελικα βρεθηκε μια προσωρινη λυση..
ο αγαπημενος μου καθηγητης ηταν υπεροχος, μου ειπε οτι ολα τα κερδισα με το σπαθι μου και δε χρωσταω χαρη σε κανεναν..

αυτος ο ανθρωπος με εχει αγγιξει με εναν μοναδικο τροπο.
νομιζω οτι τον εχω ερωτευτει πλατωνικα--χτες οταν μου μιλουσε και με κοιτουσε ενιωθα σα μαθητριουλα του γυμνασιου. ο ερωτας εχει πολλα προσωπα-αυτη η αισθηση που μου δινει ειναι περα απο καθε σαρκικο. ειναι θαυμασμος.

χτες βραδυ κοιμηθηκα χαλια, ολπ στριφογυριζα και ιδρωνα απο το αγχος μου.
η μονη ομορφη σκεψη ειναι οτι τον σκεφτομαι -βεβαια δεν προκειται ποτε να γινει κατι αλλα νομιζω οτι μπορω να τον θαυμαζω και να μην το ξερει κανεις
ειναι μια ομορφη σκεψη μεσα στο τεραστιο αγχος μου..

το μη χειρον, μη βελτιστον

αν ημουν μελαγχολικη νωριτερα, τωρα τι ειμαι?
μετα απο μια βδοαμδα εξοντωτικου διαβασματος και μοναδικου αγχους βρεθηκα μπροστα στον πρωτο μου βαθμο C+ αυτο στο ευκολο μαθημα που περιμενα Β στη χειροτερη. για το αλλο που περιμενα C, τι θα ακουσω? οτι πηρα F και το ξαναδινω αφου το ξαναπαρακολουθησω και το ξαναπληρωσω???
σημερα θα παω να μιλησω με τον director. ειμαι πολυ λυπημενη γιατι νιωθω οτι δεν πανε τα πραγματα καλα. ειναι παρα πολυ δυσκολα να καταφερεις να κανεις οικονομικα κλπ ενω η σχεση σου με τους αριθμους ειναι ανυπαρκτη
τι εγινε ρε παιδια?τι εκανα λαθος?γιατι κανενας δε μου αξηγησε?
καλα η υποτροφια μου μαλλον θα παει περιπατο, δεν υπαρχει περιπτωση με βαση τα οσα βλεπω να την κρατησω διοτι ειναι αδυνατο να εχω τοσο καλους βαθμους.
δενε χω ζωη, δεν κανω τιποτα αλλο απο το να δουλευω και να διαβαζω και το αποτελεσμα ειναι απογοητευτικο..
προσπαθω τοσο πολυ κι ομως φαινεται να ειμαι απο τους τελευταιους στην ταξη, αν οχι η τελευταια..αυτο με στενοχωρει πολυ..

δηλαδη ασε τωρα που σου τα λεω ειμαι να σκασω, θελω να φυγω απο το γραφειο και να βρω μια λυση. ή συνεχιζω και εχω την στηριξη των καθηγητων ή τα μουτζωνω και φευγω
με τους παλιους μου φιλους δε μιλαω πια και ο μονος λογος που δεν τηλεφωνω δεν ειναι ο εγωισμος η κατι τετοιο, ειναι οτι παλι στο ιδιο σημειο θα βρεθουμε, τα ιδια και τα ιδια οποτε θα τα βγαλω περα μονη μου.
ξερεις τι παει να πει να μην εχεις ζωη?¨να μην κανεις τιποτα που να σε ευχαριστει εξαιτιας ενος στοχου πολυ απαιτητικου αλλα παρολες τις θυσιες να φλερταρεις με το F?

σε τρεις ωρες απο τωρα θα ειμαι στο γραφειο του director και ισως βγει κατι, ισως και οχι..

Μια τριτη του νοεμβρη

οι μερες περνουν πολυ γρηγορα. εχει συννεφια σημερα και κρυο. καπου καπου βρεχει.
ειμαι μονη στο γραφειο και δεν εχει δουλεια. νυσταζω..θα κανω ενα τσαι σε λιγο αλλα θα ηθελα να ημουν στο κρεββατακι μου τωρα. σημερα δε θα δω την Εδεμ στο mEGA που πολυ μου αρεσει. θα ξεκουραστω και θα διαβασω μεχρι το βραδυ..α!πρεπει να κανω και τα μαλλια μου, αυριο εχω μαθημα! πεμπτη δεν ερχομαι οποτε παλι διαβασμα και καπως εστι θα περασει η βδομαδα.
αναρωτιεμαι αν θα αντεξω ως το τελος. μιλαμε μπαινω σπιτι παρασκευη απογευμα και βγαινω δευτερα πρωι..αυτη η υποθεση ειναι το μεγαλο μου στοιχημα..αραγε θα τα καταφερω?
παντως μαθαινω πολυ ενδιαφεροντα πραγματα, χτες αρχισα να διαβαζω και λιγο αριστοτελη..

μια εντελως φθινοπωρινη μερα..

35 χρονια μετα...

η επετειος του πολυτεχνειου ηταν παντα μια πολυ ιδιαιτερη μερα για εμενα. απο τα σχολικα μου χρονια με συγκινουσε πολυ. εκεινο το "γελαστο παιδι" οταν το ακουγα παντα εκλαιγα, οπως και τωρα. βεβαια δε μπορω να περιγραψω τι ενιωσα οταν το ακουσα να το τραγουδαει η φαραντουρη στο μεγαρο. ευχαριστησα το θεο που μου εδωσε αυτη τη μεγαλη χαρα και συγκινηση να το ακουσω απο αυτη τη φωνη.

σημερα, συμπληρωνονται 35 χρονια απο εκεινη τη μερα και αναρωτιεμαι ποσο πολυ εχουν αλλαξει οι ανθρωποι και οι συνηθειες τους σε 35 χρονια?
μου φαινεται αδιανοητο το 1973 υπηρχαν αμετρητοι ανθρωποι που για τα πιστευω τους τιναζαν στον αερα τη ζωη τους, βασανιζονταν, εξοριζονταν, ξεσκιζονταν οι περηφανειες τους και προτιμουσαν να πεθανουν παρα να ξεπουλησουν τον εαυτο τους. ναι ρε ναιιιιιιιιι ναι ναι υπηρξαν πολλοι ανθρωποι, αγνωστοι οι περισοοτεροι, που για εκεινο το "πιστευω" τους σημαδευτηκαν για το υπολοιπο της ζωης τους και πολυ συχνα εδιναν και τη ζωη τους.

δε μπορει να το χωρεσει το μυαλο μου πως φτασαμε σε μια εποχη που αν εχεις "πιστευω" εισαι μαλακας, αν δεν πηδιεσαι με τον καθενα εισαι μαλακω, αν δε θες να μπεις στο δημοσιο και θες να κανεις κατι δικο σου εισαι στην κοσμαρα σου και οταν η ψυχη σου γεμιζει χρωμα με ενα βιβλιο και οχι με τις μαλακειες της τηλεορασης εισαι μια εξαιρεση.

οχι δε λεω οτι πριν ολοι ηταν συνειδητοποιημενοι και αγωνιστες κλπ, αρχιδια ηταν.
αλλα ρε γαμωτο σημερα αυτη η μειοψηφια του τοτε που δε φοβηθηκε να γαμησει τη ζωη της για ενα "κουτελο καθαρο" που πηγε ρε παιδια?

καναμε μοδα εκπομπες που παει ο κοσμακης και εξεφτελιζεται για λιγα χιλιαρικα και μια μερα σαν τη σημερινη δεν καταλαβαινουμε οτι καποιοι εδωσαν τη ζωη τους για εμας-εμεις τι θα δωσουμε σε αυτο τον κοσμο?τι θα αφησουμε πισω μας?

ενα μεγαλο ευχαριστω σε ολο τον κοσμο, σε καθε ανθρωπο που δε γνωρισα αλλα που ειχε το τσαγανο και τη μαγκεια την ωραια να πει οτι" ΔΕΝ ΠΟΥΛΙΕΜΑΙ, ΡΕ", δεν πουλιεμαι σε κανενα συμφερον και σε καμια δυσκολη κατασταση. με εφτιαξε η φυση με το κεφαλι ψηλα να περπατω κι αυτο κανω. ενα μεγαλο ευχαριστω λοιπον σε ολους οσοι δακρυζουν οταν σκεφτονται οτι καποιοι εχασαν τη ζωη τους σκεπτομενοι τον "συνανθρωπο"...

τιμη σε αυτη τη μεγαλη μερα...και στο γελαστο παιδι..

εδω και δυο-μιση μηνες

εχουν αλλαξει παρα πολλα απο τα τελη σεπτεμβρη, εχω γυρισει σελιδα και με ταχεις ρυθμους κανω κατι που μου αρεσει πολυ. νεες σπουδες σε νεο αντικειμενο!με βαση τους κανονες της λογικης ειναι λιγο τρελουτσικο το εγχειρημα αλλα γι αυτο και μου αρεσει, επειδη ειναι προκληση!pure challenge! διαβασμα, διαβασμα, διαβασμα, δουλεια και ιδιαιτερα μαθηματα για να πληρωνουμε και τις σπουδες. αυτο κανω το τελευταιο διαστημα. δεν υπαρχει χρονος για κατι αλλο αλλα ουτε και θελω να υπαρχει. ειμαι δοσμενη και αφοσιωμενη σε αυτο που ξεκινησα.θα ηθελα περισσοτερο χρονο για να διαβαζω ακομη περισσοτερο και να μαθαινω πιο πολλα.. ειμαι γεματη μεσα μου, ειμαι πολυ καλα αν και μονη, συντροφια με το στοχο. τα βραδια οταν ξαπλωνω για να κοιμηθω σκεφτομαι και παλι το ονειρο μου, το φανταζομαι, σκεφτομαι τη στιγμη που θα εχω καταφερει να κανω το αλμα στη ζωη μου και να βρεθω μπροστα, εκει που θελω.πολυ συχνα κλαιω απο τη λαχταρα μου, απο την αγωνια μου για το αν θα καταφερω κατι τελικα, για ολο τον κοπο αλλα και απο τη χαρα τη βαθια που νιωθω. δεν υπαρχει προσωπικη ζωη, ουτε εξοδος, ουτε ερωτικες προεκτασεις. θα μπορουσα πολυ ευκολα να εχω αλλα γιατι να ξοδευτω? δε θα με γεμισουν 1-2 ωρες σεξ. εγω θελω μια ολοκληρη ζωη να μοιραστω και οχι να ξοδεψω τα ενστικτα μου.
αυτο το διαστημα περασε με πολλλη προσπαθεια, πολλη κουραση και με αντιδρασεις απο μερους μου πρωτογνωρες. πρωτη φορα συνεχιζα την προσπαθεια ενω ηξερα οτι μπορει το τελικο αποτελεσμα να με προδωσει. συνεχιζα και συνεχιζω με το ιδιο ενδιαφερον.
λυπαμαι για τις κυριακες που περνουν χωρις να τις χαιρομαι οπως θα ηθελα. υπνος κατω απο τα μαλακα σκεπασματα, ερωτας γεματος τρυφεροτητα και δοσιμο, ζεστος καφες και βολτα στο φως του ηλιου, φαγητο σε καποιο μερος αγνωστο, κουβεντα, φιλια, ποθος..
μαλλον πρεπει να περιμενω, δεν ηρεθ ακομη η ωρα. αλλα και παλι δεν απογοητευομαι. συνεχιζω και πιστευω οτι το δικο μου ταιρι θα ερθει, ισως τωρα δεν ειναιη καταλληλη εποχη, ισως πρεπει να περιμενω..
αραγε...θα τα καταφερω?εγω λεω πως ναι.

μια δυσκολη εβδομαδα..

δεν ξεκινησαμε καλα τη δευτερα..
εγινε ενας καβγας ωραιοτατος στο γραφειο που μου γυρισαν τα μυαλα..
ειμαι πολυ θυμωμενη..παρα πολυ..

μια νεα σελιδα..

σημερα γυριζω μια ακομη σελιδα
ξεκιναω σπουδες σε κατι που μεχρι χτες ηταν αγνωστο και μακρια απο οσα ειχα ασχοληθει
οι αλλαγες ομως και κυριως οι μεγαλες ειναι στοιχειο του χαρακτηρα μου και συνεπως δε μου προκαλουν αλλο παρα ανυπομονησια
σημερα θα ξεκινησω να επενδυω σε εμενα και θα ειναι η πιο σηματικη επενδυση που θα κανω στον εαυτο μου και η πιο πολυδαπανη
για να δουμε..σε τι θα μας οδηγησει...

βρεχει σημερα και κανει κρυο
σκεφτομαι οτι ισως επρεπε να ειχα ντυθει πιο ζεστα..αλλα τις τελευταιες μερες ολο ζεσταινομαι αν και το πρωι εχει ψυχρουλα

ειμαι αφοσιωμενη σε αυτο που προκειται να κανω, με πολυ λιγο ελευθερο χρονο και πολυ ενταση αλλα ειναι οκ

μονο η μοναξια με στενοχωρει καπου καπου αλλα αυτο δεν εξαρταται απο εμενα..
πρεπει να το υπομεινω

αυτα..καλη αρχη λοιπον!

after the ταξιδι..

περασε μια ολοκληρη εβδομαδα απο τοτε που επεστρεψα..
δεν μιλησαμε καθολου, ουτε το επεδιωξα, ουτε το επεδιωξε
δεν ειχα κατι να του πω, τα ειπαμε ολα στις διακοπες, ειχαμε χρονο..
λοιπον οι μερες δεν περασαν τοσο ομορφα οσο τις περιμενα, μαλωναμε διαρκως για το ο,τιδηποτε
αντικρυσα εναν ανθρωπο που στην ουσια του δεν ειχε αλλαξει..νομιζε οτι ειχε αλλαξει
ενιωθα ψιλοασχημα, γεματη ενταση, πολλες φορες δε μιλουσα γιατι ο,τι κι αν συζητουσαμε θα μαλωναμε
ευτυχως η εξωτικη χωρα ειχε πολλες ομορφιες οποτε ημουν απορροφημενη σε ολα οσα πρωτοεβλεπα
οποιαδηποτε συναισθηματικη εξελιξη ειχε συνετελεσθη μεσα μου, απλα εξατμιστηκε
μεσα μου κλειστηκα ακομη περισσοτερο και δεν ενιωθα τιποτα ερωτικο
θυμαμαι που μου ελεγε οτι αυτη τη φορα ειναι ετοιμος να μου τα δωσει ολα
χεχεχεχε!!!αυτα ειναι τα ολα????
δεν ειχε αλλαξει τιποτα, ηταν ολα οπως τα θυμομουν...
την τριτη το βραδυ καναμε την τελικη μας κουβεντα παρεα με ενα ποτακι στο δωματιο-
οι μερες περνουσαν, ηταν το τελευταιο μας ολοκληρο βραδυ κα ηθελα να ξεκαθαρισω το καθετι
του ειπα λοιπν οτι δεν ειμαι χαλαρη μαζι του και μου απαντησε οτι ουτε κι εκεινος!!!και οτι "τί να κανουμε"!!!ε, αυτη η απαντηση ηταν ο,τι χειροτερο!ας μην απαντουσε καλυτερα!αυτη την απαντηση δεν τη δεχομαι σε κανεναν τομεα της ζωης μου..
του ειπα οτι βαρεθηκα να ακουω ολες τις προτασεις του που εμπεριεχουν τη λεξη "εγω, εμενα, κλπ" και οτι δε θελω να ξανα ακουσω ποτε να μου πει ποσο ξεχωριστη ειμαι στη ζωη του κλπ-δε θελω να ειμαι ξεχωριστη θελω να ειμαι ο,τι χειροτερο για αυτον. δε θελω καμια καλη κουβεντα απο αυτον, δε θελω τιποτα. ολα τελειωνουν εδω.
κι οταν μετα πηγα στοπαραθυρο και εκλειγα απο μεσα μου χωρις δακρυα, μου ειπε οτι δε με εχει ξανα δει πιο πλυκια κι εκεινη τη στιγμη καταλαβα οτι εχει καποιο προβλημα στις διαγνωσεις που κανει για εμενα..

κι αφου ξημερωσε και η επομενη μερα μου ειπε οτι αφου δε μας βγαινει κατι αλλο μπορουμε να μεινουμε φιλοι και οτι δε θελει να με ξαναχασει.
hello! με ρωτησε αν εγω θελω να εχω οποιοδηποτε connection?τωρα μου λεει οσα του ελεγα εδω και 15 χρονια????hello!!!
ετσι λοιπον αυτη τη βδομαδα συνεχιζω τις ασχολιες μου οπως και πριν και ειμαι ηρεμη και χαρουμενη!εχω να σκεφτω το μελλον μου, το τι θελω νακανω απο εδω και περα.

δε λυπαμαι πλεον γιατι βαρεθηκα να λυπαμαι!
ολα ειναι εκτακτα!συνεχιζουμε λοιπον!!!

"αποχαιρετα την την αλεξανδρεια που χανεις", καλε μου..