ενα μηνα μετα..

σχεδον ενας μηνας περασε απο τοτε που εγραψα το τελευταιο κειμενακι μου στο blog μου. συνεβησαν αρκετα ολο αυτο το διαστημα. οχι ασχημα, ουτε και ολα ευχαριστα. παντως εναταξει ολα βαινουν καλως-σχεδον. σημερα εχω μια θλιψη απεριγραπτη. αναρωτιεμαι ακομα το ποσο αξιζει να επενδυει κανεις ολη του την ψυχη στις ανθρωπινες σχεσεις, ποσο αξιζει να λες παντα την αληθεια, ποσο αξιζει να μη θελεις να παιξεις με τους αλλους.. τι τιμηε χουν αυτα?ποιος τα ζηταει και που βρισκεται η εκτιμηση?οχι δε συμπεριφερομαστε ετσι για να μας φερθουν το ιδιο αλλα επειδη ετσι ξερουμε να φερομαστε. βδε μας πληγωνει ομως οταν σχεσεις ετων στις οποιες αφοσιωθηκαμε πληρως φανερωνονται χωρις ουσια?να μπορουσα να ανοιξω τωρα την πορτα απο το γραφειο να φυγω και να βρεθω στη θαλασσα μακρια απο ολα. δε μας αγαπουν οπως θελουμε, δε μπορουμε να συνατηθουμε πραγματικα. τα ψιλολεμε, τα ψιλοκανουμε αλλα η ουσια αυτη η κλωστη που ενωνει τις ψυχες μας κοβεται ευκολα.. πολυ ευκολα.ΝΑΙ ΕΧΩ ΚΑΙ ΔΙΝΩ ΑΛΛΑ.. ακομα και το νερο καποτε εξαντλειται απο τη γη. ποια πηγη ειναι ανεξαντλητη?

ΠΟΤΕ ΘΑ ΠΕΤΑΞΟΥΜΕ?