28/05/1993

Θελω πολυ να αφιερωσω αυτο το post σε μια μερα πριν απο 15 χρονια..
ολη τη μερα τη σκεφτομαι ξανα και ξανα. Ξερω πως μονο εγω τη θυμηθηκα, οπως καθε χρονο τετοια μερα..
Εκεινος ο καφες στην αριστοτελους αλλαξε τα παντα, τοσο πολυ που δε μπορω να φανταστω πως θα ημουν αν δεν ειχα ζησει εκεινη τη μερα αλλα και οσα ακολουθησαν..
Απο τοτε νιωθω οτι απλα ειμαι μια "αλλη" ενας διαφορετικος ανθρωπος σε ολα εκτος απο τον πυρηνα μου. Δε νιωθω να μεγαλωσα, απεναντιας!Εκεινη η μερα ζει μονο στη φαντασια μου, δεν εμεινε τιποτα ιδιο παρα μονο τα ονοματα!τί ειρωνεια κανεναν δε βλεπω απο εκεινη την παρεα-πραγματικα εμεινε μονο η αναμνηση-μια αναμνηση λατρεμενη αλλα χωρις τιποτα αλλο, χωρις υποσταση-κατι που μοιαζει με ενα ονειρο. Αυτα τα 15 χρονια περασαν γεματα γεγονοτα, αναζητηση, συγκρουση, λατρεια, ευγνωμοσυνη και απορια..
ποσο καλο μου εκανε εκεινη η μερα?
Αυτο το post δε θα το διαβασει κανενας απο εκεινη την παρεα. Ολοι θα εχουν ξεχασει αυτη τη μερα..γιατι για κανεναν δε σημαινε οσα για εμενα. Μπορει να σημαινε μονο για μενα..
15 χρονια ειναι πολλα χρονια--ειναι παρα πολλα για να θυμαμαι
μαλλον δε θα θυμαμαι αλλο--ειναι πολλα!
2 φωτογραφιες ειναι η μονη αποδειξη οτι εκεινη η μερα υπηρξε πραγματικα. 2 φωτογραφιες του χθες απολυτα διαφορετικες απο αυτο που ειμαι τωρα..

θαυμαστον θαυμα

στα αρχαια ελληνικα "θαυμαζω" σημαινει απορω. στα νεα ελληνικα το ρημα διατηρει τη σημασια που ολοι γνωριζουμε. συνηθως πιστευεται οτι δε γινονται θαυματα στην εποχη μας..κι ομως συμβαινουν..
χτες εζησα ενα θαυμαστο γεγονος. η περιγραφη του ισως να μην εχει τοση σημασια οσο η συνειδητοποιηση οτι η λογικη δεν επαρκει για να εξηγησει ολα τα φαινομενα και τα γεγονοτα που μας συμβαινουν. υπαρχουν φορες που η εξελιξη μπορει να ειναι πολυ πιο θετικη απο οποιαδηποτε ενδειξη.
αυτο το θαυμα θα το κουβαλαω για παντα μεσα μου..
ευχαριστω το Θεο για αυτο..