ο χρονος..

και να λοιπον που φτασαμε στις τελευταιες ωρες του 2007.. φετος νιωθω πολυ cool! ουτε αγχος και δωρα, ρουχα, εξοδους. νιωθω σα να μη με αφορουν ολα αυτα..
μαθαμε να μετραμε το χρονο με την ωρα, με τις γκριζες τριχες, με τις ρυτιδες, με την προυπηρεσια, με τις βασιλοπιτες που τρωμε, τις μετραμε και το μεταπτυχιακο δε λεει να τελειωσει και γενικα μετραμε, μετραμε, μετραμε κι ολο και φοβομαστε για το ΤΕΛΟΣ! το μεγαλο και απολυτο που η καθε μερα μας φερνει ολο και πιο κοντα.. χα χα χα χαχα!!!
ο θανατος που ειναι αγνωστος μας τρομαζει, η προελευση μας οχι?ο τροπος που ζουμε εχοντας βαλει την αγαπη στο περιθωριο δε μας τρομαζει?πως αντεχουμε να ζουμε χωρις πραγματικη, μεθυστικη, τρελη αγαπη?μας τρομαζουν τα χρονια που περνανε και δε μας τρομαζει το κενο μεσα μας που ο χρονος δεν το αγγιζει?μενει το κενο εκει σαν τα παγοβουνα (ετσι οπως κι ηταν παλια-διοτι αρχισαν κι αυτα να μεταλλασσονται σε γρανιτα) και δεν κινειται και δε συγκινειται..
λοιπον λοιπον ας το παρουμε απο την αρχη!ειναι παραμονη πρωτοχρονιας και ειμαι στο γραφειο..σε λιγο θα φυγω..-δυστυχως μεθαυριο θα πρεπει να ξαναερθω.. αλλα..
θελω να δηλωσω στο αγαπητο 2007 οτι αν και μου προσεφερε το φλουρι τοσο απλοχερα, μπορω να πω οτι..αρκετα μας ταλαιπωρησε.. βεβαια ηταν μια γεματη χρονια αλλα.. μας εβγαλε το λαδι ιδιως τωρα στο τελος του..
λοιπον παιδια οποιος πιστευει σε βασιλοπιτες να ξερει οτι πλαναται.. κανενα φλουρι δε φερνει την ανοιξη γι αυτο αν δεν το πετυχετε φετος μη τα βαψετε μαυρα!
αλλου ειναι τα φλουρια!εκει στην αγαπη που λεγαμε.. νομιζω οτι ειναι το μονο πραγματικο φλουρι..

δε μενει πια εδω..

στον αγαπημενο φιλο που εχασα θελω να ευχηθω να ειναι καλα εκει που βρισκεται, πολυ μακρια ή και πολυ κοντα μου..
του θυμωνω ομως κιολας γιατι τον περιμενα να μου τηλεφωνησει για να τα πουμε απο κοντα κι αυτος εφυγε χωρις ενα "γεια". μου λειπει.. αληθεια μου λειπει..
χαιρομαι πολυ που τον γνωρισα..νομιζα οτι ειχα χρονο για να τα πουμε λιγο αργοτερα αλλα δεν ειχα τελικα. δεν αποφασιζουμε εμεις ποτε θα τελειωσει ο χρονος..
καλε μου σ. μου λειπεις..
συναντησε οποιον μπορεις να συναντησεις γιατι μπορει να μην εχεις ξανα την ευκαιρια..

οσο με πληγωνεις, τοσο με πορωνεις

θα το πω με ενα τραγουδακι:
σε αυτο το παλιοσυστημα, το εχουνε βαλει συστημα,
να παμε πριν την ωρα μας, παιδια, στα κυπαρισσια!!

ε, ρε αυτο το κωλοσυστημα πώς θα το γαμησω δε λεγεται!!!
και θα του απαγγελω ωσαν εμβατηριο το "οσο με πληγωνεις, τοσο με πορωνεις"!
ε αντε γιατι το παρακανες ρε!

αν δεν κοιτας..

μου ελειψε το Blogακι μου!εχω μερες να προσθεσω μια αναρτηση. πεσανε κατι ακεφιες, κατι νεροποντες, ενταξει στο τελος ολα καλα-αυτο αποφασισα.
αφου το ξερω, δεν το ξερω; το ακουσα πριν απο χρονια και ειναι τοοσ αληθινο που παντα με συντροφευει. ποιο ειναι αυτο;ας πουμε μια σταση ζωης που λεει..
αν δεν κοιτας εκει που θες να πας, θα πας εκει που κοιτας..
εκει κοιταω..εκει που θελω να παω..
α!ξεχασα, προχθες ειδα την ταινια "the pursuit of happyness" (ναι με το ορθογραφικο λαθος γραφεται!)ηταν παρα πολυ καλη! την ειδα 2 φορες σε 4 μερες και μου λειπει. κυριως με συγκινησε εκεινος ο αληθινος που τα βιωσε ολα αυτα και τον ειδα στα extras του dvd.
αχ, αφου τιποτα δε στηριζεται μονο στην τυχη, γιατι το ξεχναω και πικραινομαι;