η εκδικηση (!) του ονειρου

καποιες φορες θελουμε να πετυχουμε κατι με ολη μας τη δυναμη, καταβαλουμε καθε δυνατη προσπαθεια αλλα..το ονειρο μας οδηγει στη θλιψη, ειτε γιατι δεν το καταφεραμε, ειτε γιατι φανηκε κατωτερο των προσδοκιων μας. σε αυτη τη φαση βρισκομαι κι εγω αυτες τις μερες. τοσο πολυ ταραχτηκα που αρρωστησα..
μου λειπει πολυ το μαθημα μου, αποψε παλι θα εχουν κι εγω δε θα παω..δε θα δω τον αγαπημενο μου καθηγητη..αραγε θα ρωτησε τι μου συνεβη?νομιζω οτι ειμαι κι εγω η αγαπημενη του..
οταν ενας ανδρας αποφευγει να σε κοιταει στα ματια οταν τον κοιτας δεν ειναι γιατι δεν τον ενδιαφερεις το αντιθετο-φοβαται μηπως φανει κατι..

αυτη τη φορα δε θα παω γιατι πρεπει να ξεκουραστω πολυ καλα πριν παρω τις επομενες αποφασεις μου. αν δηλαδη θα συνεχισω απο το νεο ετος η αν θα διακοψω μονιμα.
θα ηθελα πολυ να συνεχισω αλλα με τρομαξε ολη η πιεση που ενιωσα και δε ξερω αν θα το αντεξω, αλλα θα ηθελα πολυ να το καταφερω, να αντεχα ολη την πιεση..

για εμενα που ειμαι παντα πολυασχολη ειναι περιεργο το να μην εχω να κανω τιποτα. φυσικα δεν αντεξα και χθες καθαρισα το γραφειο μου, μαζεψα τα βιβλια μου καπου για να μην τα βλεπω και θυμαμαι το κολλεγιο και αφησα αδεια την επιφανεια για να γεμισει με κατι καινουργιο..ποιος ξερει τι θα ερθει..

ποσα ονειρα εκανα για το κολλεγιο και ποσο το λαχταρησα αλλα..
οταν ημουν ετοιμη να σωριαστω κατω καταλαβα οτι απλα δεν ειχα αλλη επιλογη..
ποια ειναι η καλυτερη επιλογη για εμενα δεν ξερω..
προς τα που να κοιταξω?

γιατι ρε γαμωτο παλι εμποδια?
ψυχραιμια!προεχει η ξεκουραση μου για να επανελθω..