Η τελευταια επιθυμια του Καραμανου

απο το βιβλίο του Καραγατση "Γιουγκερμαν"-Τομος Β-σελ.304

"Θελω τα κοκκαλα μου να ξεκουραστουν στη γη που με γεννησε και σκλαβωσε την αγαπη της ψυχης μου:τη Θεσσαλια. Εκει, στον ατελειωτο καμπο της, πλαι στα νερα του Σαλαμπρια, σ' ενα χωραφι μεσα στα τοσα χωραφια, να σκαψουν λακο και να με θαψουν.Ουτε μνημα, ουτε σταυρο. Μονο πανω απο το κεφαλι μου να φυτεψουν μι αφτελια, για να σκιαζει τον υπνο μου.

Καθε χινοπωρο, το αλετρι να περναει πανω απ' το χωμα του ταφου μου κι ενας Καραγκουνης να σκορπαει μ' απλοχερια το χρυσο σπορο. Ετσι θελω.

Σαν ερθει παλι ο Θεριστης, μια Καραγκουνα μ' ατσαλενιο δρεπανι να θεριζει το σταρι που φυτρωσε πανω στο κορμι μου, να το μαζωνει στην ποδια της, να τ' αλωνιζει, να το λιχνιζει. Ετσι θελω.

Κι υστερα αυτο το σταρι-δυο χουφτες σταρι- να το βανουν σ'ενα σακουλι και να το στελνουν στη Σκιαθο, να το κανουν κολυβα για την ψυχη του Παπαδιαμαντη. Ετσι θελω.."