το "ελα να δεις"

χτες εγινε το "ελα να δεις"..
οπως το ειχα φανταστει η υποτροφια μου ηταν σε τεραστιο κινδυνο. ημουν γεματη ενταση και στρες και μολις μου το ειπε ο director απλα ξεσπασα σε κλαματα-ποιος εγω που σπανια κλαιω κι ομως δε μπορουσα να σταματησω. οχι βεβαια για να με λυπηθουν αλλα γιατι ηξερα οτι τα εδωσα ολα και παρολα αυτα δε μπορεσα να πιασω τους βαθμους που επρεπε και ο κανονισμος λεει οτι "αποχαιρετα την Αλεξανδρεια (υποτροφια) που χανεις" αφου οι βαθμοι σου ειναι κατωτεροι ασχετα αν εχεις μηδενικο background και το εχεις δηλωσει και ασχετα με το αν διαβασες. αυτο για εμενα σημαινει 1. σταματαω το κολλεγιο 2. παιρνω δανειο καποια χιλιαρικα (αγνωστο πως θα τα ξεπληρωσω) 3. παιρνω ενα μαθημα αντι για δυο ανα διμηνο (αγνωστο πως θα τα πληρωσω..)
εκει λοιπον ηρθα και εσπασα και εγινα κομματια.. δεν μπορουσα να σταματησω

στη συνεχεια ο director ρωτησε τον αλλο μου καθηγητη για την αποδοση μου και του ειπε οτι ειναι απλα εκπληκτος απο το ποσα καλα τα πηγα με βαση το οτι πριν 2 μηνες δεν ηξερα τιποτα..δηλαδη και παλι ειχα καλυτερη αποδοση στο δυσκολο και οχι στο ευκολοτερο.

ειπαμε παρα πολλα φυσικα ξεκαθαρισα οτι δε θελω χαρη απο κανεναν και εγινε απολυτα κατανοητο.
τελικα βρεθηκε μια προσωρινη λυση..
ο αγαπημενος μου καθηγητης ηταν υπεροχος, μου ειπε οτι ολα τα κερδισα με το σπαθι μου και δε χρωσταω χαρη σε κανεναν..

αυτος ο ανθρωπος με εχει αγγιξει με εναν μοναδικο τροπο.
νομιζω οτι τον εχω ερωτευτει πλατωνικα--χτες οταν μου μιλουσε και με κοιτουσε ενιωθα σα μαθητριουλα του γυμνασιου. ο ερωτας εχει πολλα προσωπα-αυτη η αισθηση που μου δινει ειναι περα απο καθε σαρκικο. ειναι θαυμασμος.

χτες βραδυ κοιμηθηκα χαλια, ολπ στριφογυριζα και ιδρωνα απο το αγχος μου.
η μονη ομορφη σκεψη ειναι οτι τον σκεφτομαι -βεβαια δεν προκειται ποτε να γινει κατι αλλα νομιζω οτι μπορω να τον θαυμαζω και να μην το ξερει κανεις
ειναι μια ομορφη σκεψη μεσα στο τεραστιο αγχος μου..